De laatste weken van 2014 waren voor mij ietwat extra druk.
Dat komt helemaal door mezelf. Mijn meest geliefde had namelijk een bijzondere verjaardag in het vooruitzicht, zo’n mijlpaal waarvan je al dan niet depressief van kunt raken. Die mocht dus niet ongemerkt voorbijgaan. Complicatie alsmede uitdaging; hij is al vele jaren jarig op derde kerstdag – organisatorisch bezien een rampdag. Want de ene helft van de potentiële gasten is dan op vakantie en de andere helft heeft zo halverwege anderhalve maand feesten en partijen ook de buik vol van al die gezelligheid. Mijn vooruitziende blik was er al voor de zomer mee in de weer. Wat, wanneer, hoe?
Wat, wanneer, hoe…
In september ging het projectteam van start, bestaande uit mezelf en onze twee kinderen. De kring medeplichtigen werd daarna gestaag groter.
Dat ‘wat’ werd een prachtig groot feest met een afwisselend, avondvullend programma in een zaal vol familie, vrienden en bekenden uit zelfs de kinder- en schooljaren en eerste betrekkingen van manlief. Met ook optredens van een top-jazztrio, heerlijk dansbare (nu nog) coverband en een helemaal goeie DJ. Een avond vol warm weerzien, geanimeerde gesprekken en blije mensen. Met een na afloop rijkgevuld Liber Amoricum als aandenken en foto- en videoreportages in de maak. Een kleine maand later komen er nog steeds warme reacties binnen.
Het ‘wanneer’ werd midden december, net na Sint en voor de meeste kerstborrels.
En ‘hoe’… mijn gewaagde idee om dit alles in het geheim voor te bereiden zorgde voor stevige verwikkelingen en complicaties. Maar het is gelukt, dankzij de medewerking van onze kinderen en steeds meer medemensen. Het werd een prachtfeest en tot mijn verrassing had geliefde niets van onze koortsachtige voorbereidingen, geheim overleg en bijna-versprekingen gemerkt; voor hem bleek het ècht de Very Big Surprise Party waarop ik had gehoopt. Een complete en uiterst aangename verrassing.
(On)gecompliceerde complicaties
Ik heb in de loop der jaren tientallen bijeenkomsten georganiseerd, met soms zware kost op tafel, tegenstrijdige belangen, heftige emoties in het vooruitzicht, media-aandacht die de agenda niet mocht overnemen. Daarbij vergeleken is het gewoon een feest om een ongecompliceerd lekker feest als dit te organiseren, mensen enthousiast te maken, ideeën en medewerking los te trekken. Maar dat intensieve geregel in het geniep, pal naast nietsvermoedende levenspartner… dat maakte het best heftig. In zo’n toch al drukke periode; sinterklaas moest worden gevierd alsof er niets aan de hand was, bijvoorbeeld. De kerstvakantie voorbereid. En geliefde informeerde besmuikt of we nog iets van plan waren rond die mijlpaal-verjaardag. Kinderen en ik wisten ons gezicht in de plooi te houden en misselijke grapjes te maken over ‘ja hoor, gezellig uit eten in de snackbar’. Vervolgens bedacht meneer op het laatste moment dat hij op de bewuste avond iets anders ging doen waarmee de hele opzet dreigde te mislukken… wist hij veel. Met de moed der wanhoop schakelde ik over naar organi-improviseren in de overtreffende trap. Nog meer mensen in het complot. Stiekem, nog steeds stiekem. Het lukte. Pfff.
Wat kan een mens het zichzelf toch moeilijk maken hè? En wat was ik opgelucht toen het feest achter de rug was, toen ik niets meer hoefde te verbergen… ik moest echt even afkicken.
Over leven en liefde
Natuurlijk, we hadden ter ere van verjaardag meest geliefde inderdaad uit eten kunnen gaan in die snackbar. Maar ik heb geen seconde spijt van mijn iets andere initiatief tot groot feest – achteraf bekeken. Zoiets moet je soms gewoon doen; het leven en de liefde vieren.
Mijn traditionele kerst- en nieuwjaarsactie is hierdoor wel ietwat in het gedrang geraakt, zoals voorzien. Ik beperkte me tot een zelfgeknutselde digitale kaart die ik zowat bijtijds wist te versturen aan nou ja, niet iedereen. En op mijn eigen website staat ‘ie nu pas. Het zij zo. Er zijn belangrijker zaken.
En daarom wens ik jou en ons een gezond, goed 2015 waar we allemaal het mooiste en beste van maken, met en voor elkaar. Iedere dag opnieuw.
Vier het leven en heb lief.
Ik heb er geen spijt van.
GELUKKIG NIEUWJAAR!
